ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΘΕΟΔΟΣΗΣ Π. ΤΑΣΙΟΣ
ISBN 978-618-230-156-2
Διαστάσεις: 20 x 26 cm
Αριθμός σελίδων: 448
Τιμή: € 40
Έτος έκδοσης: 2025
Περιγραφή
Γιατί δεν σκίζονταν απο τα δόρατα οι μυκηναϊκές ασπίδες που ήσαν φτιαγμένες απο βοϊδοτόμαρο;
Πώς κατασκευάζονταν οι πολυώροφοι αυτοκινούμενοι πολιορκητικοί πύργοι και οι καταπέλτες;
Τι ακριβώς ήταν το «υγρόν πυρ»;
Σε αυτά και άλλα ερωτήματα περι της Στρατιωτικής Τεχνολογίας —της συνισταμένης των διαθέσιμων Τεχνολογιών— των Αρχαίων Ελλήνων απαντά το παρόν βιβλίο. Μελετώντας προσεκτικά τις αρχαίες γραπτές πηγές —κείμενα και εικόνες— ο συγγραφέας, Μηχανικός και αρχαιομαθής Θεοδόσης Τάσιος περιγράφει τα επιθετικά και αμυντικά όπλα των Αρχαίων απ’ τη Μυκηναϊκή έως την Ελληνιστική Περίοδο: ξίφη, τόξα, δόρατα, ασπίδες και πανοπλίες· τείχη, τάφρους, αναχώματα, καταπέλτες, πολιορκητικούς πύργους· πολεμικά πλοία, φράγματα λιμένων, γεφυρώσεις ποταμών· κ.ά. Συγχρόνως, όμως, εξηγεί τον τρόπο κατασκευής και λειτουργίας τους, βάσει μαθηματικών υπολογισμών ή και σύγχρονων πειραμάτων.
Αυτή η διπλή προσέγγιση, λεπτομερής ανασύσταση και κριτική-επιστημονική ανάλυση των αρχαίων πηγών, και μαζί, κριτική διερεύνηση της αποδοτικότητας των σχετικών Τεχνολογιών, καθιστά μοναδικό τον παρόντα τόμο με τις 250 εικόνες, ο οποίος εγκαινιάζει τη νέα εκδοτική σειρά που είναι αφιερωμένη στην Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία.
Περιεχόμενα
Πρόλογος
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
- ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΞΗΡΑΣ
2. ΑΜΥΝΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΕΣ ΣΤΗΝ ΞΗΡΑ
3. ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΕ ΠΑΡΑΛΙΑΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ
4. ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΠΑΝΟΠΛΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ
5. ΑΤΟΜΙΚΑ ΟΠΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΊΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ
6. ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΟΠΛΑ
7. ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΕΣ
8. ΝΑΥΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΟΠΛΑ
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Βιβλιογραφία
Ευρετήριο αρχαίων και βυζαντινών πηγών
Γενικό ευρετήριο
______________________________________________________________________________
Bιογραφικά Συγγραφέα
Ο καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος γεννήθηκε στην Καστοριά. Πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1953) και συνέχισε τις σπουδές του στο Centre d’Études Supérieures ITBTB, στο Παρίσι. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Ε.Μ.Π. το 1958. Εξελέγη Επιμελητής του Ε.Μ.Π. (1958) και στη συνέχεια Έκτακτος Μόνιμος Καθηγητής (1964) και Τακτικός Καθηγητής (1969). Ίδρυσε το Εργαστήριο Οπλισμένου Σκυροδέματος του Ε.Μ.Π. και το διεύθυνε μέχρι την αποχώρησή του (1997). Δίδαξε ακόμα στα Πανεπιστήμια της Βαγδάτης (1979), της Σαγκάης (1982), της Νανκίν (1985), της Παβίας (1986) και στο Collège International des Sciences de la Construction, Paris (1979–1989).
Εξέχουσα μορφή στην επιστημονική και επαγγελματική ζωή της χώρας, υπήρξε δάσκαλος χιλιάδων Μηχανικών, δημοσίευσε εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες στις περιοχές της Εδαφομηχανικής, της Τεχνολογίας του Σκυροδέματος και της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, ενώ ασχολήθηκε με μια ευρύτατη περιοχή επιστημονικών, τεχνολογικών και εκπαιδευτικών θεμάτων (ευρωπαϊκοί και εθνικοί κανονισμοί, αντισεισμική προστασία, προστασία μνημείων, δημόσια έργα), αλλά και με θέματα Φιλοσοφίας, Παιδείας, Γλώσσας, Ορολογίας, καθώς και με κοινωνικά θέματα ως συντάκτης βιβλίων και επιφυλλίδων στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο Τύπο, επί δεκαετίες.
Είναι ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος πολλών ελληνικών Επιστημονικών Ενώσεων, μέλος αμερικανικών και ευρωπαϊκών Ενώσεων, ενώ διετέλεσε Πρόεδρος της RILEM (1977–1978), της CEB (1983–1987), του «Model Code 90» (1987–1991), Σύμβουλος του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών (1966–1995) και Εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1976–2000). Έλαβε πολλές τιμητικές διακρίσεις: Είναι Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νανκίν (1985), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (1986), Fellow του American Concrete Institute (1986), Επίτιμος Πρόεδρος της CEB (1988), Επίτιμο Μέλος της RILEM (1989), της CIAS (1998), του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (1999), της CICOP (2001), Επίτιμος Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου (2001), Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο (2004), Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (2004), Επίτιμο Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας (2008), Επίτιμος Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (2010), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Κύπρου (2013), Επίτιμος Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχoλής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (2014) και Επίτιμος Διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου (2017). Τιμήθηκε, επίσης, με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων (1986), και τον Ιανουάριο του 2014 με το International Award of Merit in Structural Engineering. Το 17ο Παγκόσμιο Συνέδριο Αντισεισμικής (Ιαπωνία, 2020–2021) του απέδωσε τη διάκριση «Legendary Old Master».
